Waarom zwemt een eend: wat helpt om niet nat te worden in het water en interessante functies

De uitdrukking "uit het water komen" is bij iedereen bekend. De figuurlijke betekenis van de uitdrukking is begrijpelijk, maar een gewone eend kan een levende personificatie van het directe worden! Deze vogels komen zelfs na een lange duik aan land, als na een schoonheidssalon. Het verenkleed ligt gelijkmatig, het is droog en schoon. Hoe doen de gevederde het? Waarom een eend, onhandig op het land, zo meesterlijk zwemt en duikt, zeker, dachten velen. Om dit te begrijpen, moet je de vogel van dichterbij bekijken.

Waarom veren van watervogels niet nat worden

Het verenkleed van vogels die in de buurt van waterlichamen leven, is bedekt met een dun laagje vet. Het beschermt het lichaam tegen nat worden. Vet houdt ook warmte vast. Water stroomt langs de rug naar beneden, beginnend bij de kop, als de eend tevoorschijn komt en zwemt, op zo'n manier dat hij niet door de dichte verenlaag sijpelt.

Vogels ruimen na elk bad op om de beschermende laag op hun veren te vernieuwen. Bij de staart van alle gevederde watervogels bevindt zich een speciale klier die vet produceert. Eenden grijpen het met hun snavel en wrijven het voorzichtig in het verenkleed. Spiervezels tillen de penschachten op. Van buitenaf lijkt het alsof een vogel zichzelf afschudt na waterbehandelingen.

Ze doet al deze manipulaties elke dag meerdere keren om het hoofd boven water te houden.

Wetenschappers hebben bewezen dat als je de vetlaag van een eend wast, deze zal verdrinken, ondanks de lichtheid van de botten en de totale luchttoevoer in de longen.

Aanwezigheid van membranen

De zwemvliezen zijn belangrijke aanpassingen voor beweging in en onder water. De poten van eenden zijn kort in vergelijking met andere vogels, maar ze zijn sterk en bevinden zich dichter bij de staart. Ze hebben drie hoofdvingers met membranen en één adnexaal vanaf de binnenrand.Het is essentieel voor duurzaamheid.

Op het land ziet de gang van een vogel eruit als klompvoeten, en eenden kunnen niet opscheppen over loopsnelheid. Hun benen staan rechtop, van voren gezien - afgeschuind naar het midden. Bij het rennen op dergelijke ledematen kan de gevederde zelfs op de borst vallen vanwege een slecht evenwicht. In water staan de poten onder een hoek met het oppervlak. Dankzij hun grootte en spierkracht kan de vogel snel snelheid oppikken, draaien en remmen.

In feite verandert het hele gevederde lichaam in een boot en poten in een motor. De gestroomlijnde lichaamsvorm en het afgeplatte hoofd dragen bij aan een uitstekende wendbaarheid.

Verenkleed

Het is bekend dat eenden lang in ijskoud water kunnen blijven en zich rustig in de sneeuw kunnen voortbewegen. Sommige soorten slapen zelfs op de golven met hun kop onder hun vleugels. Hier zit geen mysterie in, het draait allemaal om een speciale verenlaag.

Dichte pluisjes zijn bedekt met dikke veren. Er blijft een voldoende laag warme lucht tussen. Bovendien zijn de topsteunen oliegesmeerd en winddicht.

Interessante functies

Samen met al het andere hebben deze grappige vogels een aantal ongewone verschillen:

1. De poten van eenden bevriezen niet, zelfs niet bij vorst, omdat er simpelweg geen bloedvaten en zenuwuiteinden zijn
2. Watervogels houden een luchtzak aan het oppervlak, die tijdens het duiken de lucht naar achteren duwt zodat de snavel en de borst zinken.
3. Derde ooglid beschermt de ogen van eenden tegen vuil in modderig water.
4. Eenden kunnen direct vanaf het wateroppervlak duiken, terwijl de meeste andere vogels hiervoor van grote hoogte duiken.
5. Tijdens het duiken regelen vogels de diepte en snelheid met hun vleugels en bewegende staart.
6. Ze kunnen 7-13 minuten duiken als ze op een prooi jagen. De gemiddelde zwemsnelheid is 1 m/s.
7. Tijdens de rui proberen eenden minder in de vijver te zijn, omdat er een risico bestaat op warmteverlies en nat vernieuwende veren.
8. De onderhuidse vetlaag dient ook als vlotter en verwarmt de vogels in de kou.

Aanbevolen